De sleutel

Ben sinds gisteren terug in Dublin. Woensdag, donderdag en vrijdag was in London voor onze jaarlijkse sales conference, eigenlijk het officiele begin van de jaar. Je kent dat wel: speeches, koffie en wat "networking", meer speeches, lunch, meer speeches, enzvoort enzovoort. Gelukkig hoort hier ook een Gala Dinner bij. Is altijd lachen - vooral de volgende ochtend wanneer iedereen zijn kater probeert te verbergen.

Tijdens de trip was ik er bijna in geslaagd om mijn sleutels kwijt te spelen: toen ik woensdag in London aankwam en op de Paddington Express stond te wachten merkte ik dat mijn zakken leeg waren. Op hetzelfde moment kreeg ik een soort flash en wist ik waar ik ze kwijtgeraakt was: bij de security checkpoints in Dublin.
Ik had namelijk mijn laptop, koffer en container met GSM, portefeuille, horloge enzo al op de band gezet toen ik merkte dat mijn sleutels nog in mijn broek zaten. Ik dus terug naar de scanner waar ondertussen de volgende in de rij zijn bagage op de band had gezet. Enfin, uiteindelijk de sleutels in aparte container gedumpt en door het poortje gelopen. En natuurlijk bij het verzamelen van al mijn spullen extra container met sleutels in gewoon vergeten. Bollocks natuurlijk. Vooral omdat we maar 1 sleutel van onze brievenbus hebben, en die hing aan mijn sleutelbos. Lichte stress dus!

Het goede nieuws was dat er dagelijks tientallen spullen vergeten worden aan de security checkpoints. Er was dus een redelijke kans dat ze terug zouden opduiken. De mannen van de lost property in Dublin hielden het echter nog spannend: "sorry sir we don't have your keys. Maybe you can call back later/tomorrow". Uiteindelijk konden ze me gisterenavond, terwijl ik aan de gate op mijn vlucht richting Dublin zat, bevestigen dat de sleutels gevonden waren. Eind goed al goed dus.