Warsawa

Ik ben de voorbije week voor het eerst in Polen geweest voor meetings met klanten en een team meeting. Warschau is niet echt een populaire bestemming dus ik wist niet echt wat te verwachten...en eerlijk gezegd het viel wel mee. Dit zijn enkele algemen indrukken (zowel positief als negatief):

- Warschau is een stuk mooier dan je zou verwachten: een groot stuk van de stad bestaat nog steeds uit enorme grijze blokken uit het Sovjet-tijdperk maar de oude stad (met oa het oude Getto) is echt wel mooi en kan gerust de vergelijking aan met bijvoorbeeld Praag. Een ander punt dat helpt is dat echt elke straat vol met bomen staat, wat onmiddellijk voor een aangename sfeer zorgt.
- Polen is nog steeds enorm arm in vergelijking met de rest van Europa. Dit heeft als gevolg dat de prijzen over het algemeen laag zijn maar ook dat je echt moet uitkijken voor oplichters. Vooral taxi chauffeurs doen hun best!
- Warsaw Airport is een ramp....beetje Brussels-South Charleroi in het groot!
- De Polen hebben iets met in de rij staan: ik heb gisteren ongeveer 3 uur op de luchthaven doorgebracht met aanschuiven. Zou het iets te maken hebben met heimwee naar de goede oude Sovjet tijd? Een collega van Poolse afkomst zei eerder deze week al dat haar grootmoeder haar hele sociale leven verloor toen ze niet meer moest aanschuiven voor haar dagelijkse inkopen.
- Waarschijnlijk heeft dit ook te maken met de algemene mentaliteit: Polen doen het graag rustig aan..."no stress" en raken aan de andere kant ook makkelijk overstuur als ze moeten improviseren.
- Niet alle Poolse mannen hebben een gigantische Walesa-snor...er zijn er toch nog genoeg.
- Vodka is goedkoop...en lekker...en de katers vallen mee!

De pyromaantjes

Sommige dingen worden gewoon alsmaar beter: het spektakel niveau van de buurt bijvoorbeeld. Onze buren van de sociale woonblokken hebben een nogal relaxed idee van opvoeding. In het algemeen hangen de kinderen tussen 4 en 10 gewoon op straat rond. De laatste tijd beginnen die kids (allemaal tussen de 6 en 12 jaar) nogal extreme spelletjes met vuur te spelen: blijkbaar brengen ze hun dag door met het verzamelen van oude meubels, houten planken, kleren - eigenlijk alles wat brandbaar is.

Vorige week hadden ze op die manier een soort brandstapel gemaakt die ongeveer 5 meter hoog was. Gisteren was het weer zover: ze hadden ergens een oude zetel opgevist en die in de fik gestoken. Binnen de kortste keren begonnen ze er vanalles bij te gooien tot er een redelijk spectaculair vuurtje ontstond.
De ouders hangen uit om de hoek en alhoewel die brandstapel hun flatgebouw letterlijk schroeit lijken ze er niet veel om te geven. Volgens mij kan dit niet goed aflopen...

Zurich - Geneve

Vandaag ne drukke dag gehad in Zwitserland: om 7u te trein naar Geneve gepakt voor een afspraak om 10u30. Om 12.45 terug richting Zurich en onderweg nog effe gestopt in Fribourg voor een andere afspraak.

Toch raar hoe makkelijk je afstanden kan onderschatten. Ik dacht altijd dat Zwitserland maar een scheet groot is (is het ook) maar uiteindelijk heb je wel bijna 3,5 uur nodig om het doorkruisen van Oost naar West. Schoon land trouwens!

De afspraak in Fribourg was wel speciaal: gewoonlijk zijn onze klanten grote advocatenkantoren of internationale organisaties. De klant in Fribourg niet dus; eerder iemand die in een juridisch gevecht zit met een internationale nieuwsorganisatie (laten we die X noemen) en die fanatiek al zijn geld en tijd in onderzoek enzovoort steekt.
Het komt erop neer dat zijn firma midden jaren '90 een software licentie verkocht aan X, die de software in verschillende vestigingen in verschillende landen begon te gebruiken zonder ervoor te betalen. Om een lang verhaal kort te maken: onze klant bouwt zijn bedrijf af (bestaat enkel nog op papier) en wil zijn geld terug - hoewel het allang niet meer om het geld maar om het principe draait! Om toch zijn inkomen op peil te houden heeft hij nog een tijdje vanop de zolder/werkruimte van zijn chalet aandelen zitten verhandelen. Naar eigen zeggen heeft hij hiermee veel poen gepakt, wat ook de enige reden is dat hij zijn queste nog kan volhouden. Als souvenir van zijn tijd als "trader" had hij nog een "video wall" (acht 20-inch monitors aan elkaar gekoppeld) waarop hij verschillende documenten en zoekdiensten tegelijk kan openen.

Wel respect! Als ik zijn verhaal hoor denk ik niet dat hij zijn geld ooit nog terugziet. Toch blijft ie ervoor gaan...Ik hoop dat het lukt!

The Taxman

Na meer dan drie maanden in Dublin ben ik nog altijd aan het wachten op een bewijs van uitschrijving uit de gemeente Maastricht. Dat heb ik oa nodig om mij hier op de ambassade in te schrijven en bijvoorbeeld te gaan stemmen (op 1 oktober hoeft niet voor mij omdat het gemeentelijke verkiezingen zijn). De gemeente Maastricht heeft mij tot nu toe dus nog niet gevonden, de Nederlandse belastingsdienst wel dus! Vandaag nog een (klein) rekeningske gekregen voor gemeentelijke (!) belastingen.

Typisch eh!? Hoe gaat dat gezegde weer? "In this world nothing can be said to be certain, except death and taxes." Ik heb het net effe opgezocht en is een citaat van Benjamin Franklin...toen ook al dus...

Kantoor

Tot nu toe was het maar een beetje behelpen als thuiswerker: met de laptop aan de tafel in de woonkamer. Vanaf deze week - eigenlijk vandaag is daar eindelijk verandering in gekomen! Je vous presente, my office:

Taxi

Vandaag geweldig te kakken gezet door de Ierse taxibestuurders: ik had een taxi besteld voor 5u vanochtend en heb tot kwart voor 6 zitten proberen om toch maar een taxi vast te krijgen.

Bleek dat er vandaag - tussen 6 en 12! - een nationale taxi-staking gepland was en blijkbaar vonden de meeste chauffeurs het de moeite niet om vroeg op te staan. Ik had nochtans gereserveerd gisterenavond en toen was er helemaal geen sprake van mogelijke problemen. En zelfs deze morgen toen ik na 10 minuten wachten met de firma contact opnam was er zogezegd "your taxi is on its way Sir. Should be there in a few minutes." 15 Minuten later nog steeds geen taxi, en toen klonk de boodschap al helemaal anders: ik kon beter terug in bed kruipen want wegens de staking waren er geen voertuigen beschikbaar. Geweldige service dus!

Hierdoor heb ik niet alleen mijn vlucht gemist en een voorafbetaalde hotelboeking in het Hilton in Brussel verloren zien gaan, maar ook een extra vlucht moeten boeken voor morgenvroeg naar Amsterdam. Opnieuw vroeg opstaan dus :-(|


Het enigste positieve was dat ik deze morgen om kwart voor zes terug in bed kon kruipen :-) OEIJAAAAAAAH

Vliegterrreur

Om effe terug te komen op mijn nogal pessimistisch berichtje van vorige maand na de verscherping van de veiligheidsmaatregelen op vluchten van en naar de UK: het valt geweldig goed mee!

De extreme veiligheidsmaatregelen van de eerste weken zijn ondertussen al terug aangepast: op vluchten van en naar London mag je ondertussen al terug 1 (klein) stuk handbagage mee (MET ipod) en de veiligheidscontrole is niet zoveel strenger dan gewoonlijk - behalve dat iedereen zijn schoenen uit moet doen (iets wat soms ook moet in Dublin). Ziet dus maar dat ge verse sokken aan hebt volgende keer!

En dat is zowat het belangrijkste effect van de verscherpte veiligheidsmaatregelen. Op alle andere vluchten binnen Europa is zelfs helemaal niets te merken wat betreft streng optreden door de veiligheidsdiensten. Ik begin mezelf eerlijk gezegd af te vragen of die spectaculaire maatregelen in London echt wel nodig waren!? Zeg nu zelf, als het gevaar op aanslagen echt zo groot zou zijn zou er dan geen pan-Europese aanpak zijn?

Ryanair-baas Michael O'Leary had volgens mij wel een punt toen hij zei dat het hypocriet was om van de luchthavens versterkte forten te maken terwijl er bij de Eurostar bijvoorbeeld niets te merken was van een crisis.

Futness

We zijn er vandaag nog eens in geslaagd om naar de fitness te gaan. Ik zit ondertussen op een regime van 1 keer in het weekend en 1 keer (als mijn werkschema het toelaat) in de week.

Een heel verschil met onze tijd in Maastricht:

maandag: fitness
woensdag: volley
vrijdag: volley
zaterdag: volley

Aan de ene kant is het nu een stuk relaxter zonder de vaste "afspraken", maar aan de andere kant zorgden die vaste dagen (en verplichtingen) er wel voor dat je aan minstens 4 keer sport per week kwam.

Omdat ik nu veel onderweg ben is het moeilijk om zo'n vaste dagen in te passen. Het weekend lukt altijd wel, maar in de week is het soms moeilijk om tijd vrij te maken. Onder andere omdat ik een "off-peak" abonnement heb waarmee ik enkel overdag kan gaan. Dat heeft soms vervelende situaties tot gevolg, zoals vorige week:

Manager aan de telefoon: "stoor ik? Ge zijt toch niet in het midden van een afspraak?"
Tom: "eh nee, ik ben in de fitness...zeg het maar"

Hij kon er wel mee lachen (het was trouwens toch lunchtijd) maar het blijven wel vervelende situaties.

Any way the wind blows...

Vandaag speelt dEUS op Electric Picnic - een muziekfestival in de buurt van Dublin. Om die reden was gisteren een speciale vertoning van Any Way the Wind Blows gepland in het Irish Film Institute (IFI) MET introductie door den Barman zelve.

En hij was niet alleen. De volledige band was erbij - volgens mij klaar om Temple Bar en het nachtleven in te duiken. Aangezien ik zelf net mijne Guinnes aan het betalen was toen Mauro kwam bestellen kan ik vertellen dat ze de avond begonnen met ne cola (?!), ne Carlsberg, ne Whiskey en ne Guinness. Grappige kerel trouwens die Mauro: effe mee aan de praat geraakt en die was zo blij als een kind om iemand van Limburg tegen te komen (rare jongens die rocksterren). Was wel jammer dat de film net begon - was wel tof geweest om mijne tooghang-techniek terug op te frissen met ne collega ex-Hasselaar! Nuja de volgende keer misschien.

De intro was best wel grappig:

- "de film was een cult hit in Poland. Daar ben ik enorm blij mee"; en
- "we hebben de prijs voor beste experimentele film gewonnen op het filmfestival van Texas. Was wel een verrassing want het was niet de bedoeling om er een experimentele film van te maken".

En toen gingen de lichten uit en vertrokken de mannen. Moet eens navragen hoe hun optreden van vandaag was.

De film is trouwens een aanrader! (had al gezien maar wordt alleen maar beter)